مفاهیم پایه پایتون

مفاهیم پایه پایتون

برنامه ساده “Hello, World!”

این برنامه اولین برنامه‌ای است که اکثر برنامه‌نویسان می‌نویسند تا با زبان جدید آشنا شوند. در اینجا، دستور print() برای چاپ یک متن به کنسول استفاده می‌شود.

python
print("Hello, World!")

خروجی:

Hello, World!

تعریف متغیرها و انواع داده‌ها

در پایتون نیاز به اعلام نوع داده‌ها قبل از استفاده از آن‌ها نیست. پایتون به طور خودکار نوع داده هر متغیر را تشخیص می‌دهد.

مثال:

python
x = 10 # عدد صحیح
y = 3.14 # عدد اعشاری
name = "Ali" # رشته (String)
is_active = True # مقدار بولی (True or False)

عملگرهای ریاضی

پایتون از عملگرهای ریاضی معمولی برای انجام محاسبات پشتیبانی می‌کند.

مثال:

python
a = 5
b = 3
# عملگرهای پایه

sum_result = a + b # جمع
diff_result = a – b # تفریق
mul_result = a * b # ضرب
div_result = a / b # تقسیم
mod_result = a % b # باقیمانده تقسیم

خروجی:

python
sum_result = 8
diff_result = 2
mul_result = 15
div_result = 1.6666666666666667
mod_result = 2

ساختارهای شرطی (if، elif، else)

در پایتون از ساختارهای شرطی برای بررسی شرایط و انجام عملیات مختلف استفاده می‌شود.

مثال:

python
age = 20
if age >= 18:
print("شما بالغ هستید.")
else:
print("شما هنوز بالغ نشده‌اید.")

elif (else if):

زمانی که بخواهید چندین شرط را بررسی کنید، از elif استفاده می‌کنید.

python
score = 85
if score >= 90:
print("آفرین! نمره عالی است.")
elif score >= 75:
print("نمره خوب است.")
else:
print("باید بیشتر تلاش کنی.")

حلقه‌ها (Loops)

حلقه‌ها برای انجام عملیات تکراری استفاده می‌شوند.

حلقه for

حلقه for برای تکرار یک عملیات برای مجموعه‌ای از داده‌ها، مانند لیست یا رشته‌ها استفاده می‌شود.

python
for i in range(5):
print(i)

خروجی:

0
1
2
3
4

حلقه while

حلقه while برای تکرار یک عمل تا زمانی که یک شرط خاص برقرار باشد، استفاده می‌شود.

python
i = 0
while i < 5:
print(i)
i += 1

خروجی مشابه:

0
1
2
3
4

توابع (Functions)

توابع برای بسته‌بندی کدهای تکراری و افزایش خوانایی و سازماندهی استفاده می‌شوند.

مثال:

python
def greet(name):
print("سلام " + name)
greet(“Ali”)

خروجی:

سلام Ali

در اینجا، تابع greet() یک پارامتر به نام name می‌گیرد و پیامی را چاپ می‌کند.

لیست‌ها (Lists)

لیست‌ها در پایتون مجموعه‌ای از داده‌ها هستند که می‌توانند شامل انواع مختلفی از داده‌ها باشند. لیست‌ها قابل تغییر هستند (mutable) و می‌توانند طول متغیر داشته باشند.

مثال:

python
fruits = ["apple", "banana", "cherry"]
print(fruits[0]) # دسترسی به اولین عنصر
fruits.append("orange") # اضافه کردن یک عنصر جدید

خروجی:

nginx
apple

دیکشنری‌ها (Dictionaries)

دیکشنری‌ها ساختار داده‌ای هستند که داده‌ها را به صورت جفت‌های کلید و مقدار ذخیره می‌کنند.

مثال:

python
person = {"name": "Ali", "age": 25}
print(person["name"]) # دسترسی به مقدار با استفاده از کلید
person["city"] = "Mashhad" # اضافه کردن یک جفت کلید و مقدار جدید

خروجی:

nginx
Ali

شی‌گرایی (Object-Oriented Programming)

 

پایتون از شی‌گرایی پشتیبانی می‌کند که به شما این امکان را می‌دهد که برنامه‌های پیچیده‌تری بنویسید و کدهای خود را سازماندهی کنید.

مثال:

python
class Person:
def __init__(self, name, age):
self.name = name
self.age = age
def greet(self):

print(f”سلام، من {self.name} هستم و {self.age} سال دارم.”)person1 = Person(“Ali”, 25)
person1.greet() # فراخوانی متد greet

خروجی:

سلام، من Ali هستم و 25 سال دارم.

مدیریت استثناها (Exception Handling)

در پایتون می‌توان خطاها را با استفاده از بلوک‌های try، except و finally مدیریت کرد.

مثال:

python
try:
x = 10 / 0
except ZeroDivisionError:
print("خطا: تقسیم بر صفر!")

خروجی:

makefile
خطا: تقسیم بر صفر!

برنامه “Hello, World!”
اولین کدی که معمولاً هر برنامه‌نویس هنگام شروع به یادگیری یک زبان جدید می‌نویسد، برنامه‌ای است که پیامی ساده مانند “Hello, World!” را در صفحه نمایش چاپ می‌کند. این کار به شما کمک می‌کند تا با نحوه اجرای کد و چاپ اطلاعات در پایتون آشنا شوید. در پایتون، این کار با دستور print() انجام می‌شود.

متغیرها و انواع داده‌ها
متغیرها در پایتون به شما این امکان را می‌دهند که داده‌ها را در برنامه ذخیره کنید و از آن‌ها استفاده کنید. در پایتون نیازی به اعلام نوع داده‌ها نیست، زیرا پایتون به طور خودکار نوع داده هر متغیر را تشخیص می‌دهد. به عنوان مثال، متغیر x می‌تواند یک عدد صحیح، یک عدد اعشاری یا حتی یک رشته (مثل “Hello”) باشد.

عملگرهای ریاضی
عملگرهای ریاضی در پایتون مشابه دیگر زبان‌های برنامه‌نویسی هستند. شما می‌توانید از عملگرهای جمع (+)، تفریق (-)، ضرب (*) و تقسیم (/) برای انجام محاسبات استفاده کنید. همچنین پایتون از عملگر باقیمانده (%) نیز پشتیبانی می‌کند، که نتیجه تقسیم دو عدد را به صورت باقی‌مانده نشان می‌دهد.

ساختارهای شرطی
در برنامه‌نویسی، ممکن است نیاز داشته باشید که تصمیم بگیرید که چه عملیاتی باید انجام شود بر اساس شرایط خاص. این کار را با استفاده از ساختارهای شرطی مانند if، elif و else انجام می‌دهید. به عنوان مثال، اگر عددی بزرگتر از 10 باشد، پیامی چاپ می‌شود که نشان می‌دهد عدد بزرگ است؛ در غیر این صورت پیامی چاپ می‌شود که نشان می‌دهد عدد کوچک است.

حلقه‌ها (Loops)
حلقه‌ها به شما این امکان را می‌دهند که یک عمل خاص را چندین بار انجام دهید بدون اینکه نیاز به نوشتن کد تکراری باشد. دو نوع حلقه معمول در پایتون داریم: for و while. حلقه for برای تکرار روی یک مجموعه از داده‌ها (مثل لیست‌ها یا اعداد) استفاده می‌شود، در حالی که حلقه while تا زمانی که شرط خاصی برقرار باشد، تکرار می‌شود.

توابع
توابع در پایتون به شما این امکان را می‌دهند که بخشی از کد خود را به صورت یک بلوک جداگانه بنویسید که می‌توان آن را بارها فراخوانی کرد. این باعث می‌شود کد شما خواناتر و قابل استفاده مجدد باشد. به عنوان مثال، اگر بخواهید پیامی خاص را برای چندین نام چاپ کنید، می‌توانید یک تابع بسازید که این کار را انجام دهد و فقط نام را به عنوان ورودی بگیرد.

لیست‌ها (Lists)
لیست‌ها در پایتون ساختارهای داده‌ای هستند که می‌توانند مجموعه‌ای از مقادیر مختلف را در خود ذخیره کنند. لیست‌ها در پایتون مانند آرایه‌ها در دیگر زبان‌ها عمل می‌کنند، اما انعطاف‌پذیرتر هستند. شما می‌توانید از لیست‌ها برای ذخیره کردن مجموعه‌ای از داده‌ها استفاده کنید و سپس به هر کدام از آن‌ها به صورت جداگانه دسترسی پیدا کنید.

دیکشنری‌ها (Dictionaries)
دیکشنری‌ها ساختارهای داده‌ای هستند که اطلاعات را به صورت جفت‌های کلید و مقدار ذخیره می‌کنند. هر کلید در دیکشنری یکتا است و می‌توانید از آن برای دسترسی به مقدار مرتبط استفاده کنید. دیکشنری‌ها مفید هستند وقتی که بخواهید اطلاعات پیچیده‌تری مثل نام و سن افراد یا ویژگی‌های یک شیء خاص را ذخیره کنید.

شی‌گرایی (Object-Oriented Programming)
شی‌گرایی یک سبک برنامه‌نویسی است که به شما این امکان را می‌دهد که داده‌ها و توابع را در قالب اشیاء سازماندهی کنید. هر شیء می‌تواند ویژگی‌ها (متغیرها) و رفتارها (توابع) خاص خود را داشته باشد. در پایتون می‌توانید کلاس‌ها بسازید که به عنوان قالبی برای ایجاد اشیاء عمل می‌کنند و از وراثت برای اشتراک‌گذاری ویژگی‌ها و رفتارها استفاده کنید.

مدیریت استثناها (Exception Handling)
برنامه‌ها ممکن است در زمان اجرا با خطاهایی مواجه شوند. برای مدیریت این خطاها و جلوگیری از کرش کردن برنامه، پایتون از مفهومی به نام “مدیریت استثناها” استفاده می‌کند. با استفاده از بلوک‌های try، except و finally می‌توانید خطاها را شناسایی کرده و راه‌حل‌هایی برای جلوگیری از مشکلات احتمالی ارائه دهید.

این مفاهیم پایه‌ای در پایتون به شما کمک می‌کنند تا ساختار کدهای خود را به صورت منطقی و سازمان‌دهی‌شده پیاده‌سازی کنید. هرکدام از این مفاهیم در برنامه‌نویسی پایتون نقش مهمی دارند و یادگیری آن‌ها به شما این امکان را می‌دهد که برنامه‌هایی پیچیده‌تر و کارآمدتر بنویسید.

این مفاهیم پایه‌ای در پایتون به شما کمک می‌کنند تا بتوانید برنامه‌های ساده و پیچیده‌تر بنویسید. با ادامه یادگیری و تمرین این مفاهیم، قادر خواهید بود پروژه‌های واقعی را به راحتی پیاده‌سازی کنید.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا